linia horyzontu

См. также в других словарях:

• linia — ż I, DCMs. linianii; lm D. linianii (linianij) 1. «twór geometryczny mający tylko jeden wymiar: długość; graficzne przedstawienie takiego tworu; kreska» Cienka, gruba linia. Linia pionowa, pozioma, poprzeczna, pochyła. Linia prosta, łamana,… …   Słownik języka polskiego

• linia — {{/stl 13}}{{stl 7}}[wym. lińja] {{/stl 7}}{{stl 8}}rz. ż IIb, lm D. linianii {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 8}}geom. {{/stl 8}}{{stl 7}} jednowymiarowy twór geometryczny: tor prosty lub krzywy, po którym porusza… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

• horyzont — I {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. mnż I, D. u, Mc. horyzontncie {{/stl 8}}{{stl 7}} zakres zainteresowań, wiedzy, zasięg czyichś myśli, idei : {{/stl 7}}{{stl 10}}Horyzont jej zainteresowań był niezwykle szeroki. Człowiek o szerokich horyzontach. Komuś… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

• zachód — m IV, D. zachódchodu, Ms. zachódchodzie; lm M. zachódchody 1. «moment, w którym Słońce lub inne ciało niebieskie przecina linię horyzontu poruszając się (pozornie) w dół; późna pora dnia, kiedy Słońce znajduje się nisko nad horyzontem;… …   Słownik języka polskiego

• horyzontalny — {{/stl 13}}{{stl 8}}przym. Ia {{/stl 8}}{{stl 7}} równoległy do horyzontu, zgodny z linią horyzontu; poziomy : {{/stl 7}}{{stl 10}}Pozycja horyzontalna. {{/stl 10}} …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

• niknąć — ndk Va a. Vc, niknąćnę, niknąćniesz, niknąćnij, niknąćnął a. nikł, niknąćnęła a. niknąćkła, niknąćnęli a. niknąćkli 1. «stawać się niewidocznym, ginąć z oczu; znikać» Niknąć we mgle, w mroku, w oddali. Niknący w blasku słońca samolot. Niknąca w… …   Słownik języka polskiego

• koło — I n III, Ms. kole; lm D. kół 1. «część płaszczyzny ograniczona okręgiem; w terminologii matematycznej: zbiór wszystkich punktów płaszczyzny, których odległość od ustalonego punktu, zwanego środkiem koła, jest mniejsza lub równa danej liczbie… …   Słownik języka polskiego

• krawędź — ż V, DCMs. krawędźędzi; lm M. krawędźędzie, D. krawędźędzi 1. «linia zetknięcia się dwóch powierzchni; wąski, pobrzeżny pas płaszczyzny, zagłębienia lub wzniesienia; brzeg, skraj, kant» Krawędź łóżka, stołu. Krawędź chodnika, dachu, lasu,… …   Słownik języka polskiego

• odgraniczenie — n I 1. rzecz. od odgraniczyć. 2. lm D. odgraniczenieeń «linia graniczna, granica» Mało widoczne odgraniczenie horyzontu od morza …   Słownik języka polskiego

• pion — I m IV, D. u, Ms. pionnie; lm M. y 1. «linia pokrywająca się z kierunkiem siły ciężkości na powierzchni Ziemi» Pion dzwonnicy, wieży ciśnień. 2. «przyrząd w postaci urządzenia optycznego albo ciężarka umocowanego na sznurku lub na swobodnie… …   Słownik języka polskiego

• koło — I {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. n I, Mc. kole; lm D. kół {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} zbiór wszystkich punktów leżących w takiej samej odległości od jakiegoś punktu (środka koła) : {{/stl 7}}{{stl 10}}Obwód, promień …   Langenscheidt Polski wyjaśnień